De mens was altijd een homo ludens. Doorheen de geschiedenis waren kansspelen steeds onderdeel van het sociale weefsel in verschillende samenlevingen. Daarbij, is België uniek doordat de eerste loterijen hier plaatsvonden en we over het oudste nog actieve casino ter wereld beschikken.
In de 16de eeuw, werden in Vlaanderen reeds de eerste loterijen georganiseerd ten bate van kerken en gilden. Deze loterijen zouden achteraf worden verboden en het exclusieve voorrecht van de gemeenten worden.
In de 18de eeuw, werd het eerste casino ter wereld, dat vandaag nog actief is, geopend in de stad Spa. Het casino werd opgericht voor het vertier van edelen uit heel Europa die zich ook de beroemde kuurbaden van de stad lieten welgevallen. Het is ook in Spa dat, begin 19de eeuw, de eerste paardenwedrennen op het Europese vasteland plaatsvonden.
Aan het begin van de 20ste eeuw werd het uitbaten van casino’s echter verboden. Buiten de steden zouden ze wel gedoogd blijven omwille van fiscale en historische redenen. De speelautomaten in drankgelegenheden werden dan weer beschouwd als amusementstoestellen. De weddenschappen, van hun kant, vielen aanvankelijk onder de strafwet van 12 december 1895 en kregen pas een wettelijk kader voor onderlinge sportweddenschappen in 1963. Twee jaar later volgden de weddenschappen op paardenwedrennen.
In 1999 nam België de wet op de kansspelen aan die sindsdien van toepassing is gebleven (en in 2024 wel gemoderniseerd werd). Aangezien het absolute verbod op het inrichten van kansspelen in het verleden niet leidde tot het verdwijnen van illegale kansspelen, wilde de wetgever een kanalisatiebeleid invoeren. Dergelijk beleid steunt op het principe dat de wens om te gokken altijd zal bestaan, en dat het bijgevolg beter is om spelers te begeleiden (= kanaliseren) naar een gecontroleerd aanbod. De bestrijding van het illegale aanbod gebeurt dankzij het aanbieden van een aantrekkelijk legaal alternatief waar wel controlemechanismen en sociale vangnetten gelden.
Met de snelle groei van het internet in de jaren ’90, werden voornamelijk online kansspelen de meest populaire spelvorm. Deze digitale wereld was echter nieuw en moeilijker om te controleren door de overheid. Zeker door de opkomst van illegale websites, kwamen er nieuwe uitdagingen om het kanalisatieproces in stand te houden. Die websites opereren immers vaak vanuit offshore jurisdicties, waar ze geen belastingen betalen en ontsnappen aan elke vorm van sociale controle. In 2010, werd de wet van 7 mei 1999 dan ook aangepast om, naast sportweddenschappen en spelen op televisie, rekening te houden met kansspelen die via het internet worden aangeboden. Sinds deze wetswijziging mogen online kansspelen enkel worden georganiseerd door operatoren die hetzelfde type kansspelen ook in de reële Belgische wereld aanbieden. Met andere woorden, wie kandidaat is om online kansspelen uit te baten, dient al in het bezit te zijn van een vergunning die toelaat om dezelfde kansspelen fysiek aan te bieden.
De vergunde kansspeloperatoren zijn er zich van bewust dat digitalisering nieuwe uitdagingen met zich meebrengt. Daarnaast, bieden ze echter ook nieuwe mogelijkheden om spelersgedrag beter op te volgen en preventief op te kunnen treden.
Eind 2023, hebben alle BAGO leden een convenant ondertekend waarin ze zichzelf de verplichting opleggen om een preventiebeleid uit te bouwen dat problematisch spelgedrag sneller helpt identificeren en voorkomen. Dit gebeurt door het financieren van wetenschappelijke studies en het gebruik van artificiële intelligentie om problematische spelpatronen vroeger te detecteren.
Mede door die zelfopgelegde zorgplicht , wil BAGO tonen aan de overheid en de samenleving dat het zijn kanalisatieplicht serieus neemt.
Wil je graag bijkomende informatie over kansspelen, de private kansspeloperatoren in België en/of BAGO?